She saved my ass!

Doe even allemaal je ogen dicht en stel je het volgende voor. Marisol en Bo, relaxed zonnend op het strand van Argentinie. Rustig kabbelende zee, muziekje aan, oogjes dicht... Plots klinkt er een harde kreet, Bo schrikt wakker. Het is Mar, schreeuwend om hulp. Eerst denkt Bo nog dat ze droomt, maar al snel ziet ze dat Mar echt in nood is. Bo! Help! Er zit een angel in m’n reet! Zuig ‘m eruit! Snel schiet ze te hulp. Operatiekamer gereed!!! Mar op haar buik, zorgvuldig de angel eruit halen. Het was een dikke! “Zuig het gif eruit!”, klinkt het vanaf de operatietafel. En als echte vriendinnen, laten we elkaar natuurlijk niet aan het lot over. Hoppakee, mond op Mar d’r kont en zuigen maar! Die Argentijnen wisten niet wat ze zagen! Een leuk detail, we lagen EINDELIJK een keer topless te zonnen (met inmiddels vier witte koplampen erop, in Peru en Bolivia is topless ECHT not-done), dus dat maakte het plaatje compleet! Twee topless zonnende Holandesas, de een zuigend met haar mond op de ander haar kont. Dat is toch een foto waard! Helaas hebben we die niet, dus jullie zullen het met je eigen inbeelding moeten doen. Sorry voor het ongemak! ;-)

Maar goed, we gaan even iets te snel. Vorige keer zijn we met ons verhaal geeindigd in de Boliviaanse jungle. Vanuit daar zijn we verder afgedaald naar de officiele hoofdstad van Bolivia, Sucre! Mooie koloniale stad, waar we ons goed hebben vermaakt. Opvallend was, dat er heel veel Nederlandse ondernemers zaten, zo hebben we bij bar Amsterdam een broodje geitenkaas en bij cafe Florin een heerlijk kaasplankje gegeten, bij onze Hollandse vriend ‘el Dirko’ mountainbikes gehuurd, en bij een winkeltje genaamd ‘Flavours’ dropjes, appelflappen en stroopwafels gehaald! Even heerlijk nostalgisch genieten van onze eigen vertrouwde producten!

Maar we zijn natuurlijk hier om wat van de Zuid Amerikaanse cultuur mee te krijgen, dus gingen we op pad naar een echt Boliviaanse show! Compleet uitgedost in kleurrijke gewaden, kwam de ene na de andere Boliviaan hossend het podium op. Geweldig, we kwamen al helemaal in de carnavalsfeer. Heerlijk eten, wijntje erbij, genieten maar! Even de Boliviaanse cultuur opsnuiven. Er moest natuurlijk weer even iets geks gebeuren, en ja hoor, aan het einde van de show werden we van tafel gerukt om op het podium te komen dansen! En daar stonden we dan, hossend tussen de Boliviaanse maskers! Na deze bijzondere avond zijn we doorgegaan naar een Boliviaans karaoke-cafe. Onder het genot van een paar lekkere cocktailtjes hebben we lekker meegeblerd met nummers van Madonna en Pink. We werden eerst een beetje vreemd aangekeken door de Bolivianen, maar na een paar nummers werden we enthousiast toegejuichd! Na het karaoke-cafe was het tijd voor de Boliviaanse disco, die wilden we ook wel eens van binnen zien! Ook weer een ervaring op zich. De jongens en meiden staan allemaal op een rij tegenover elkaar te dansen, en gaan helemaal uit hun dak. Wij waren natuurlijk weer een attractie tussen al die Bolivianen, en ze vonden ons maar wat interessant. Jongens vragen de meiden hier nog ouderswets ‘ten dans’, en met die vraag werden we dan ook platgegooid! Om gek van te worden! Maar goed, wij hebben gewoon lekker met elkaar gedansd, en een superavondje gehad samen!

Op naar de volgende bestemming, de zoutvlaktes van Uyuni. Tenminste, dat dachten we. Spullen gepakt, busticket gekocht, bammetje voor onderweg, klaar voor een nieuw avontuur! Niet dus. Wegblokkades. Ja inderdaad, alle wegen rondom Sucre waren geblokkeerd door gefrustreerde vrachtwagenchaffeurs. Met andere woorden, wij kwamen Sucre niet meer uit! En dus had Bolivia nog twee gefrustreerde personen erbij. Ach ja, in Bolivia is alles mogelijk en niets zeker, daar waren we inmiddels wel achter. Na twee dagen waren de blokkades opgeheven en konden we eindelijk vertrekken. In een redelijke bus, op naar Uyuni. Zelfs met gratis massage aan boord! (Helaas veroorzaakt door de hobbelige wegen, niet door zachte Boliviaanse handjes). Een ritje van acht uur, goed te doen dachten we zo. Nou, we hebben er uiteindelijk een uurtje of VEERTIEN over gedaan........ We merkten al dat er iets mis was toen de motor rare geluiden begon te maken. Er werd even gesleuteld, en we reden weer een stuk. Zo ging het een keer of 4 tot we ineens echt stilstonden.. In the middle of nowhere, tussen de primitieve huisjes, lama’s en wilde zwijnen. Bijna niks te eten meer bij ons, want we dachten toch op tijd aan te komen. Het duurde langer en langer, de zon ging al langzaam onder. We kwamen er inmiddels achter dat de bus bestuurd werd door twee jochies van 20, die ons toch maar even vertelden dat de bus niet meer verder zou rijden, en dat we beter konden gaan liften of een minibusje konden nemen. Maar aangezien er weer opnieuw wegblokkeringen waren in Sucre, kwam er vrijwel geen verkeer meer over de weg.... Hmmm! Plan de campagne! Na een aantal verwoede liftpogingen (bij de paar auto’s die langsreden), klonk er ineens een goed geluid en ja hoor, de motor ‘deed het weer’! We konden vertrekken! Enige ‘maar’ was dat we om de paar honderd meter moesten stoppen, een van de jochies stapte even uit, sleutelde aan de motor, en ja hoor, we reden weer een stukje! Uiteindelijk kwamen we midden in de nacht aan in Uyuni, waar we de volgende dag een driedaagse tour naar de mooie zoutvlaktes gingen doen.

En die waren inderdaad geweldig! Zelden zulk mooi natuur gezien, echt adembenemend. We hadden inmiddels een gezellig groepje gevormd samen met vier andere jongens. Twee Duitsers, een Australier en een Chileen! Daarmee hebben we dus drie dagen genoten van de mooie natuur, primitieve slaaphutjes, gezellige kaartavondjes en een mix van flauwe Australische/Duitse/Hollandse humor!

Na ons Uyuni avontuur zijn we een dag in Chili geweest, om de bus naar Argentinie te kunnen nemen. Bye bye Bolivia, hello amazing Argentina! Wat toch wel weer een soort van verademing was, na landen als Peru en Bolivia. Geweldig om deze landen te hebben kunnen bezoeken, maar Argentinie is toch wel onze nummer 1. Heerlijk om weer in het land van het heerlijke vlees, rode wijn, het goddelijke ijs en de levensgenieters te zijn. Onze eerste bestemming was Salta, een hele mooie stad waar we nog een avondje hebben doorgebracht met Jaap en fam, die daar een weekje aan het reizen waren. Verder hebben we in Salta niet heel veel gedaan, alleen maar genoten van het lekkere weer, het heerlijke eten en de leuke sfeer.

Na Salta zijn we naar Mendoza gegaan. Aangezien deze stad voor ons met stip op nummer 1 staat, kunnen we hier kort over zijn. Superhostel (met zwembad), superlekker eten (vooral vlees op de bbq), leuke mensen leren kennen (ze zijn nu nog steeds bij ons), wijntour op de fiets gedaan, gekke stapavond gehad, kortom een succes! En niet te vergeten, in de achtertuin van ons hostel kwamen we bekenden tegen! We liepen gewoon tegen Jerney, Lonneke en Kelly, de Bredase vriendinnekes van onze Marcella! Supergrappig! Verder nog iets wat we zeker niet mogen vergeten: nadat we op zondag onze oogjes met moeite hadden geopend, en ons met nog meer moeite naar het zwembad hadden verplaatst om uit te garen van ons leuke stapavondje, zaten er ineens een hele zwerm voetbalfans bij de bbq. Die kwamen natuurlijk voor Boca Juniors, het voetbalteam uit Buenos Aires! ‘Of we mee wilden naar de wedstrijd ’s avonds, ze hadden nog vier kaarten over..’ Nou, dat lieten we ons geen twee keer zeggen! En daar stonden we ’s avonds, op de tribune van het stadion, compleet in Boca shirtje, ‘onze favoriete voetbalclub’ aan te moedigen! Als echte fans zongen we uit volle borst mee, en bij elke goal sprongen we als gekken in de lucht. Wat een superervaring om dit gewoon gratis en voor niks mee te kunnen maken, midden tussen de fanatieke die-hards van Boca Juniors! Dit maakte ons Mendoza avontuur helemaal compleet!

Na een klein weekje Mendoza moesten we toch echt weer verder, en zijn we een paar dagen in Rosario geweest. Leuk plaatsje, lekker op het strand gelegen. Het hoogtepunt was hier toch wel het wespensteekverhaal (zie intro), verder hebben we hier niet heel veel over te vertellen ;-)

Na Rosario weer een geweldig natuurwonder gezien, namelijk de Iguazu waterfalls. We hebben zowel de Braziliaanse als de Argentijnse kant gezien, dus we hebben ook weer een extra stempeltje op onze paspoort! De Argentijnse kant vonden we allebei het meest indrukwekkend, hoewel het allemaal even geweldig was. Dit zijn dan toch weer dingen die je niet in woorden uit kunt drukken, en gewoon met eigen ogen moet zien. Dus mensen, op naar Iguazu!! Voor de mensen die niet in de gelegenheid zijn hebben we een paar mooie foto’s gemaakt ;-)

En dan zijn we na Iguazu sinds gisteren alweer beland bij onze eindbestemming, Buenos Aires! Ook weer heerlijk om ‘thuis’ te zijn na twee maanden, en we gaan ons hier dan ook zeker niet vervelen de laatstse twee weekjes! Genoeg op de planning, lekker weertje, dat komt helemaal goed. Dat betekent dus dat ons avontuur er alweer bijna op zit helaas........ daarom gaan we nu snel naar buiten om te genieten van deze stad, en niet meer teveel achter de laptop zitten ;-)

Tot over twee weekjes, adios en nog even alle remmen los!

Chauuuuuuuu

xxxxxxx

Mar & Bo