Donde puedo comprar empanadas?

Oftwel: waar kan ik nog ergens empanada's krijgen op dit tijdstip?? Dat vroeg ik aan de taxichaffeur die me om 3 uur 's nachts thuis afzette na een leuke stapavond in 'n museum a.k.a. nachtclub, waar ik tweeweken geleden op woensdag met mijn verhaal ben geëindigd! Voor ik het wist reed hij mijn huis weer voorbij, en zat ik gezellig in één of ander restaurant, waar de taxichauffeur me op empanada's, pizza & cola trakteerde! Sorry mam, zal volgende keer wat verstandiger zijn en niet met vreemde mannen meegaan. Maar het was gezellig! Na m'n buikje vol te hebben gegeten, werd ik gewoon weer netjes in dezelfde taxi thuis gebracht en ben ik lekker naar bedje gegaan. Want de volgende dag weer om half 8 m'n bed uit voor de Spaanse les!

Ik kan gelukkig al zeggen dat ik steeds meer begrijp van wat anderen tegen me zeggen in het Spaans. Ook het schrijven gaat best goed, alleen het praten tegen mensen vind ik nog heel moeilijk. Dan is het ineens helemaal leeg in m'n hoofd, en kan ik al die woorden en zinnen die ik heb geleerd niet meer plaatsen. Soms begrijp ik niet hoe ik dat ooit onder de knie ga krijgen, maar ik geef niet op! Het is soms best vermoeiend, een nieuwe taal leren en dan ook nog in het Engels, maar het is wel een uitdaging! Ik ben wel blij als ik af en toe gewoon lekker in m'n eigen taal kan kletsen, en daarvoor heb ik Jaap, Yildiz en Marjolein.

Die laatste twee heb ik via Jaap en op school leren kennen, en af en toe gaan we gezellig samen op stap, koken etc. Zo ben ik laatst met Yildiz en haar broer eerst (héérlijke) sushi gaan eten in Puerto Madero (havengebied in BA), en zijn we daarna in een TE GAAF hotel beland, het Fauna Universe Hotel. Ik wist niet wat ik allemaal zag daar, we keken onze ogen uit! Het is een hotel in een pakhuis aan de oude haven, ingericht door Philippe Starck. We kwamen binnen in een lange rood verlichte hal, met een lange zwarte bank en kabouters op de grond. Een wc met alleen maar marmer en zilveren zwanen als kranen. Een restaurant, hélemaal in het wit leer bekleed. Een bar, ingericht in vintagestijl, waar een soulband stond te spelen. De zanger had een dijk van een stem en Yildiz en ik hebben lekker staan dansen op hun muziek, heerlijk! Buiten een groot, mooi verlicht zwembad, met in het midden een levensgrote kroon. Een overnachting in dit hotel kan ik me waarschijnlijk nooit veroorloven, maar dit was al genoeg, het was echt een superavond!

Vorige week ben ik met Jaap naar Palermo SOHO geweest, echt de mooiste wijk van BA waar ik tot nu toe ben geweest! Honderden aparte freubel- en kledingwinkeltjes, terrasjes, eettentjes, marktkraampjes etc., echt een geweldige sfeer. Het lentezonnetje scheen al goed (al is het nog winter hier) en daar hebben we lekker van zitten genieten op een van de terrasjes. Lekker drankje, heerlijk muziekje op de achtergrond.. het leven is niet verkeerd hier! Ik ben overigens geen één winkeltje ingeweest, dat bewaar ik wel voor als Marisol hier is. Ik zie ons al helemaal rondslenteren door deze wijk samen, echt helemaal ons ding. Kan niet wachten!

Afgelopen zondag ben ik naar San Telmo geweest, daar is elke zondag een antiekmarkt. Megadruk, allemaal leuke spulletjes, vintagewinkeltjes, en midden op straat wordt er de tango gedanst! Leuk sfeertje, lekker zonnetje erbij! Maandagavond ben ik naar een concert geweest van La Bomba de Tiempo (een percussieband met allemaal trommels), in een kraakpandachtig cultureel centrum met allemaal lekker maffe mensen die helemaal losgingen op de trommelmuziek. Geweldig om te zien! Ook hier weer ook echt een apart sfeertje. De band was ook heel goed, knap hoe ze met zo weinig middelen zulke muziek kunnen maken!

Verder ga ik lekker m'n gangetje hier, en ik geniet van elke dag. Heerlijk, dat gevoel dat niks hoeft, alles kan en dat ik precies kan doen waar ik zelf zin in heb. Van dat gevoel geniet ik elke minuut! Elke dag tot 1 uur m'n best doen op school, daarna wat doen met mensen van school of gewoon lekker wat tijd voor mezelf. Beetje rondlopen in de stad, lekker op 'n terrasje van het zonnetje genieten of m'n huiswerk maken in het park. 's Avonds wat drinken of op stap gaan, of gewoon lekker op m'n kamertje zitten internetten. Wat wel héél gevaarlijk is, is dat ik de hele dag aan eten denk sinds ik hier ben. En ze maken je 't ook echt níet makkelijk, want op elke hoek van de straat word je ermee geconfronteerd. Nee dat lieg ik, om de 5 meter! De ene heerlijke empanada vliegt na de andere sandwich aan je voorbij. Overal hebben ze etalages vol met van die heerlijke taarten, koekjes en gebakjes. Om nog maar niet te spreken over de overheerlijke ijs en wafels die ik moet weerstaan. Echt onmogelijk! Ik heb dan ook een nieuwe favoriete ijssmaak (flan con dulche de leche) en een nieuwe verslaving erbij: alfajores. Je hebt ze in alle soorten en maten, en het is typisch iets van hier. Een soort minitaartje, met twee lagen koek, in het midden lulche de leche (een soort caramel) en chocola aan de buitenkant. Op de foto zie je mijn favoriet, ik moet echt moeite doen om ze niet elke dag te eten. Maar ik wil natuurlijk niet als een taartje terugkomen, dus ik hou me in ;-) Gelukkig loop ik hier heel veel, en misschien ga ik ook naar de sportschool vanaf deze week. Dat is wel nodig hier! 'Thuis' is het ook nog steeds leuk, Gloria kookt elke dag lekker voor me en elke week bakt ze een overheerlijke cake. Het is net alsof ik weer even een oma heb!

Lieve mensen, ik hoop dat alles goed gaat daar, ik hou jullie snel weer op de hoogte! Hasta la pasta!

Dikke snuffel, Bo

P.s. Sorry dat ik nog steeds geen bericht in het Spaans heb geplaatst, maar dit praat toch echt nog even wat makkelijker... en voor de meesten van jullie ook makkelijker te lezen ;-)